|
берса, кофирларни Аллоҳнинг ғазаби ва дўзахдан огоҳлантирар эди. Аллоҳ пайғамбарларга китоблар нозил қиларди. У китобларда яхшилик ва ёмонликнинг қандай бўлиши баён қилинарди ва пайғамбарлар шу китобларга асосланиб, ўртадаги келишмовчиликларни, талашиб-тортишишларни ҳал этардилар.
Лекин ўша умматлар ўз пайғамбарларига қарши чиқдилар. Энг ашаддий қарши чиққанлар уларнинг олимлари, руҳонийлари бўлишди. Улар Аллоҳ томонидан нозил қилинган китоблардаги гапларни ўзгартирдилар, буздилар. Ҳолбуки, уларга ҳақ билан ботилни ажратиб берадиган очиқ, қатъий ҳужжатлар келган эди. Яъни, улар қасддан, атайин ҳақдан юз ўгириб, ботилга мойил бўлдилар. Улар ўзларининг ботил сари бораётганларини билардилар. Яъни, саркашликлари, манманликлари, золимликлари, тажовузкорликлари туфайли билиб туриб, залолат сари юрдилар. Аллоҳга сидқидилдан имон келтирган, Аллоҳнинг пайғамбарлари олиб келган ҳақиқатларни тасдиқлаган зотлар эса Аллоҳнинг фазлу карами ила илоҳий китоблардаги одамлар томонидан киритиб юборилган гаплардан бохабар бўлардилар. Уларни Аллоҳнинг Ўзи ҳидоятга бошларди.
وَاللّهُ يَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
(Аллоҳ Ўзи истаган кишиларни тўғри йўлга ҳидоят қилади).
كَانَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً فَبَعَثَ اللّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ
(Одамлар бир миллат эдилар. Сўнг (ораларида келишмовчиликлар пайдо бўлгач), Аллоҳ (мўминларга) хушхабар элтгувчи ва (кофирларни жаҳаннам азобидан) қўрқитувчи пайғамбарларини юборди), бу ерда
أُمَّةً وَاحِدَةً
(бир миллат) деган гапдан кейин «шундан кейин ихтилоф қилдилар, яъни ҳар хил бўлиб кетдилар», деган бир гап ҳазф қилинган, олиб ташланган. Чунки пайғамбарларнинг ҳам хушхабар етказувчи ва ҳам ёмон оқибатдан огоҳлантирувчи бўлиб юборилишлари уларнинг икки хил тоифадаги одамларга юборилганларини кўрсатади. Бу икки тоифадан бири хушхабарга лойиқ одамлар бўлса, иккинчиси ёмон оқибатдан огоҳлантирилишга лойиқ бўлган кимсалардир. Шундан кўриниб турибдики, дастлаб одамлар ҳақиқат устида бирлашган бир уммат бўлганлар. Кейин эса ҳар хил бўлиб кетганлар. Кимдир кофир бўлиб кетган, яна кимдир мўминлигида қолган. Аллоҳ Таоло пайғамбарлар с.а.ларни мўминларга хушхабар етказувчи қилиб ва кофирларни ёмон оқибатдан огоҳлантирувчи қилиб юборган пайтида улар мана шу аҳволда эдилар.
187-бет
Бетлар: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208